Πάλευε επί ώρα με τον ληστή. Με κολλημένο το όπλο στον κρόταφό της η νεαρή φοιτήτρια δεν πτοήθηκε.
Φοβήθηκε ; Πιθανότατα.
Κανείς δεν είναι ατρόμητος μπροστά στην θέα ενός όπλου που σε απειλεί, παρά μόνον εάν είσαι βλάξ. Ωστόσο η φοιτήτριά μας δεν λιγοψύχησε.
Πάλευε για μια φτηνή τσάντα, που θα μπορούσε να αγοράσει με μια χούφτα κέρματα; Ολοι απόρησαν , όταν είδαν το βίντεο της επίθεσης, καθώς έκανε το γύρο του διαδικτύου.
Ποιος ήταν ο λόγος που έθεσε σε κίνδυνο την ζωή της, το αποκάλυψε η ίδια. Δεν ήταν τα χρήματα που είχε στο εσωτερικό. Είχε κάτι πολυτιμότερο γι’ αυτήν. Περιείχε το μοναδικό αντίτυπο της πτυχιακής της εργασίας για την οποία κόπιασε για καιρούς.
Η νεαρή φοιτήτρια, από το μακρινό Γιοχάνεσμπουρκ, άφησε άπαντες άφωνους με την αποστομωτική φράση της: «Δεν θα άφηνα κανένα να μου κλέψει την πτυχιακή μου , γιατί περίμενα με αγωνία καιρό τώρα την αποφοίτησή μου».
Διαβάζοντας την είδηση δεν μπορεί να μην συσχετίσεις το γεγονός με τον χείμαρρο των καταγγελιών για την ομαδική αντιγραφή θεμάτων σε εξετάσεις τμήματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών !
Νεόκοποι φοιτητές προτίμησαν με την είσοδό τους στο ακαδημαϊκό ίδρυμα να μην κουραστούν άλλο. Ο στόχος τους είχε επιτευχθεί. Μπήκαν στην σχολή. Τραπέζωσαν οι γονείς φίλους και συγγενείς για την επιτυχία και τώρα αναπαύονταν στις δάφνες τους.
Γιατί να ιδρώσουν για να ετοιμάσουν την εργασία…
Δεν πρόλαβαν να μάθουν καλά καλά από πια πόρτα μπαίνουν στην σχολή τους , αλλά για το παρασιτικό σύστημα που λειτουργεί και θα φρόντιζε για το άκοπο «πέρασμα» του μαθήματος έμαθαν πριν ζεστάνουν το φοιτητικό έδρανο.
Το αλισβερίσι που εμπεριέχει και οικονομική συναλλαγή κάποιους αιφνιδίασε , κάποιοι όμως που παροικούν την πανεπιστημιακή …Ιερουσαλήμ μόνο από τα σύννεφα δεν έπεσαν.
Ποια ήταν η κατάληξη της ομαδικής αντιγραφής; Ξεχάστηκε μετά τις λεκτικές αντιπαραθέσεις φοιτητικών παρατάξεων και αντίστοιχων ανακοινώσεων.
Και δεν χωρά αμφιβολία πως οι σκοτεινές συναλλαγές παράδοσης εργασιών, αντί χρημάτων, θα συνεχιστούν. Γιατί ορισμένοι δεν θα έδιναν όχι μάχη για να μην τους κλέψουν την πτυχιακή εργασία, αλλά ούτε καν θα ενδιαφέρονταν αν τους άρπαζαν την τσάντα.
Κάτι παραπάνω θα τους κόστιζε, αλλά στον καθηγητή θα παράδιδαν την εργασία για να μην ταλαιπωρηθούν και στο επόμενο εξάμηνο να …διαβάζουν τα ίδια !
Εχουμε μάθει, άραγε, να αγωνιζόμαστε για κάτι περισσότερο από το πώς θα εξασφαλίσουμε το τελευταίο μοντέλο iPhone;
