Τα πρωτοσέλιδα του τοπικού Τύπου την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου, απέπνεαν έναν τόνο αισιοδοξίας για την ανάπτυξη ενός τουριστικού ρεύματος με επίκεντρο την Πάτρα.
« Και όμως μπορούμε: Ήρθαν 5.500 τουρίστες», «“Ανάσα” από τους 5.500 τουρίστες», ήταν οι σχετικοί τίτλοι που παρέπεμπαν σε αναλυτικά ρεπορτάζ, βασιζόμενα σε στοιχεία του Επιμελητηρίου και συγκεκριμένα στα αποτελέσματα του προγράμματος Culture and Shopping.
Απ’ αυτά προκύπτει, λοιπόν, ότι από το σύνολο των 33.000 τουριστών που έκαναν τις διακοπές τους στην ευρύτερη περιοχή, από τον Ιούνιο έως και τον Οκτώβριο, διοργανώθηκαν 74 εκδρομές με τη συμμετοχή 2.584 τουριστών, ενώ υπολογίζεται ότι περί τις 3.000 ήλθαν μεμονωμένα, εκτός οργανωμένων εκδρομών.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι Ρώσοι επισκέπτονται τον Ιερό Ναό του Αποστόλου Ανδρέα και μένουν κατά μέσο όρο τέσσερις ώρες στην πόλη. Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί ακολουθούν συνήθως το ίδιο πρόγραμμα, αφού επισκεφθούν το Αρχαιολογικό Μουσείο.
Η προσεκτική ανάλυση των στοιχείων μάς δίνει ένα δείγμα της δυναμικής που έχουμε ως πόλη και μπορούμε να αναπτύξουμε ώστε να καταστούμε ένας σημαντικός πόλος τουριστικής έλξης, ωστόσο δεν επιτρέπει καμία ψευδαίσθηση ότι έχουμε αποκτήσει τουριστικό ρεύμα.
Προς το παρόν δεν έχουμε κι αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ξένων επισκεπτών ήταν περαστικοί από την Πάτρα.
Θα δικαιούμαστε να λέμε ότι αποκτήσαμε σταθερό και πραγματικό τουριστικό ρεύμα όταν θα δούμε χιλιάδες τουρίστες, όχι να περνάνε για μια βόλτα από την πόλη μας, αλλά να διανυκτερεύουν επί μέρες στα ξενοδοχεία της Πάτρας, όταν την επιλέγουν για βασικό τουριστικό προορισμό.
Και όταν βέβαια οι διανυκτερεύσεις αυξηθούν σε τέτοιο βαθμό, που να οδηγήσουν νομοτελειακά στην άνοδο και αναβάθμιση των υφιστάμενων ξενοδοχειακών υποδομών μας.
Δυστυχώς, υπό τις παρούσες συνθήκες, αυτό δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, όσες φιλότιμες και αξιέπαινες προσπάθειες κι αν καταβάλλουν μεμονωμένα κάποιοι φορείς, όπως έκανε το Επιμελητήριο Αχαϊας με το προαναφερόμενο πρόγραμμα.
Όσο κι αν βάζουν ψηλά τον πήχη, όσα αποτελέσματα κι αν (θεωρούν ότι) φέρνουν, δεν παύουν να είναι αποσπασματικές και μεμονωμένες ενέργειες που δεν μπορούν να οδηγήσουν στην επίτευξη του κοινού στόχου.
Τόσο από τη Βαρκελώνη όσο και από άλλες πόλεις, που έχουν καταστεί σήμερα οι δημοφιλέστεροι τουριστικοί προορισμοί παγκοσμίως, μαθαίνουμε ότι η ανάπτυξη ενός μεγάλου και μόνιμου τουριστικού ρεύματος, με αυξητικές τάσεις, έρχεται μέσα από τη συλλογική προσπάθεια.
Το νόημα αυτό το έπιασαν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη, με θεαματικά αποτελέσματα, έχοντας πλέον έναν διαρκώς αυξανόμενο τουρισμό.
Χρειάστηκε βέβαια η συνεργασία φορέων και επιχειρηματιών της συμπρωτεύουσας με ανήσυχο πνεύμα και διευρυμένους ορίζοντες.
Έκατσαν στο ίδιο τραπέζι, συνεργάστηκαν, έβαλαν ένα πλάνο που το ακολουθούν πιστά, και τώρα απολαμβάνουν τα αποτελέσματα του.
Ως εκ τούτου, μόνο μέσα από τη συνεννόηση και τη συνεργασία θα μπορέσουμε κι εμείς να έχουμε προσδοκίες ότι θα αποκτήσουμε στο μέλλον ως πόλη τουρισμό και εφόσον ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα, όπως είναι η εξασφάλιση μιας ικανοποιητικής σήμανσης για τους επισκέπτες μας (η οποία λάμπει δια της απουσίας της) και να δούμε πώς θα τα καταφέρουμε ώστε να ανεβαίνουν και τα τουριστικά λεωφορεία στο Δασύλλιο.
Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, απ’ αυτά τα μικρά, όλες και όλοι μαζί!