Ο «γίγαντας» του ελληνικού κινηματογράφου, Νίκος Ρίζος «έφυγε» από τη ζωή σαν σήμερα, στις 20 Απριλίου 1999, σε ηλικία 75 ετών. Ο ηθοποιός υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όμως δεν άντεξε και κατέληξε από πνευμονικό οίδημα.
Αυτοδίδακτος και σπουδαίο ταλέντο, μέχρι σήμερα θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους κωμικούς του θεάτρου και του κινηματογράφου. Αξίζει να σημειωθεί ότι πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ως εξαιρετικό ταλέντο (μιας και δεν είχε φοιτήσει σε κάποια Δραματική Σχολή).
"Η αποστολή μου είναι να σας κάνω να σκάσει λίγο το χειλάκι σας. Αυτή είναι η αποστολή μου. Εγώ πουλάω αυτό το δυσεύρετο αγαθό, το χρυσάφι της ψυχής: το γέλιο"
Η Μαρίκα Κοτοπούλη συνήθιζε να του λέει αστειευόμενη λόγω και του κοντού αναστήματός του: «Έλα, Παναγιά μου! Πώς χώρεσε μωρέ σε αυτό το κορμάκι τόσο ταλέντο;». Ενώ, όπως είχε πει ο γιος του, Κωνσταντίνος σε συνέντευξή του στην Espresso, ο Ορέστης Μακρής έλεγε στον Ρίζο «Βλάχο, πάνω στη σκηνή θα πεθάνεις εσύ με τέτοιο ταλέντο».
Πράγματι, ο Ρίζος πέθανε αιφνίδια και ενώ ήταν ενεργός ως ηθοποιός, καθώς εκείνη την περίοδο είχε κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Περοκέ με την επιθεώρηση «Καλομελέτα και Έρχεται», μαζί με τον Κώστα Βουτσά και τον Στάθη Ψάλτη.
Στον κινηματογράφο, μερικές από τις αξέχαστε ερμηνείες του ήταν στις ταινίες «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη» (1959), «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός» (1961), «Ένα Έξυπνο Έξυπνο Μούτρο», «Της Κακομοίρας» (1963), «Ο Γίγας της Κυψέλης», «Φουκαράδες και Λεφτάδες», «Εθελοντής στον Έρωτα», «Ένας Τρελλός… Τρελλός Αεροπειρατής», «Ο Αισιόδοξος», «Τον Αράπη κι αν τον Πλένεις» κ.ά. Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Βαγγέλη Μελισσινού «Ένας Μάγκας που Δεν Πάτησε το Τρένο» (ή «Ο Κοντός και οι Μνηστήρες») το 1988.
Ο τελευταίος ρόλος του ηθοποιού στην τηλεόραση ήταν στη σειρά «Η Αίθουσα του Θρόνου». Ο Ρίζος πέθανε την ημέρα προβολής του τελευταίου επεισοδίου της σειράς.
