Η πρώτη μεταμνημονιακή έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκαλεί προβληματισμό, αλλά και ανησυχία στις αγορές κεφαλαίων, στις οποίες αργά ή γρήγορα, η Ελλάδα θα κληθεί να προσφύγει για να ανανεώσει, όταν λήξουν, τα χαμηλότοκα δάνεια των θεσμών.
Η απουσία του κατάλληλου φιλοεπενδυτικού μίγματος πολιτικής, ως αναγκαίας και ικανής προϋπόθεσης για την ανάπτυξη της οικονομίας, δημιουργεί περαιτέρω ανησυχία. Οι ιδιωτικές επενδύσεις, μειώθηκαν κατά 65% τη δεκαετία 2007-2017 και οι καθαρές επενδύσεις σήμερα είναι ακόμη αρνητικές (δηλ. οι νέες επενδύσεις δεν καλύπτουν καν τις αποσβέσεις που γίνονται), μειώνοντας, έτσι, το απόθεμα πάγιου κεφαλαίου στη χώρα. Η αναθεώρηση του μέτρου μείωσης της φορολογίας επιχειρήσεων και μερισμάτων από 1/1/2019 και η αναπομπή του στο μέλλον συμβαδίζει με μια πολιτική επέκτασης καταναλωτικών δαπανών και συνεχή αφαίμαξη πόρων από την ιδιωτική οικονομία, μέσω της υπερφορολόγησης.
Κατά συνέπεια εμποδίζεται η παραγωγική οικονομία να αναπτυχθεί και διατηρείται ένα στρεβλό αναπτυξιακό πλαίσιο που στηρίζεται στην κατανάλωση και τις εισαγωγές. Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους μέχρι το 2060, δεν εμποδίζουν κατ΄ ανάγκη την δημιουργία δημοσιονομικού χώρου για ισχυρότερη ανάπτυξη, ιδίως με την προώθηση των ιδιωτικών επενδύσεων. Επομένως, είναι επιτακτικός στόχος πολιτικής να βρεθεί αυτός ο δημοσιονομικός χώρος που θα δημιουργήσει κίνητρα για καλά αμειβόμενη εργασία, επιχειρηματικότητα, φορολογική συμμόρφωση, αποταμίευση, καινοτομία και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συνεργαστούν η Ελληνική κυβέρνηση και οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί.
Το σημερινό μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής έχει ημερομηνία λήξεως, καθώς βασίζεται στην υπερφορολόγηση της ιδιωτικής οικονομίας και στη μείωση επενδυτικών, αλλά και τρεχουσών δαπανών αναπτυξιακού χαρακτήρα. Η μείωση του αφορολογήτου μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα μείγμα μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και αύξησης των επιστροφών φόρων.
Σημειώνουμε ότι η χώρα μπορεί να προσφέρει πολλές ελκυστικές επενδυτικές δυνατότητες, τις οποίες οι επιχειρήσεις ενδεχομένως να αξιοποιήσουν επιτυχώς. Εκτός από τον τουρισμό, υπάρχουν μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στον τομέα του φαρμάκου, στις υπηρεσίες διακίνησης εμπορευμάτων, την επεξεργασία τροφίμων, καθώς και στις υπηρεσίες υψηλής έντασης γνώσης στον τομέα της τεχνολογίας της πληροφορίας.
Αυτό που χρειάζεται είναι η εφαρμογή ενός συνεκτικού οικονομικού σχεδίου που θα ενισχύσει την ποσότητα και θα βελτιώσει την σύνθεση και την ποιότητα του ΑΕΠ, την παραγωγικότητα, την εξωστρέφεια. Ένα σχέδιο που θα αναστρέψει την μετανάστευση των εξειδικευμένων επιστημόνων και των επιχειρηματιών. Ως κεντρικές προτεραιότητες του σχεδίου, πρέπει να αποτελούν η εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, η προώθηση ιδιωτικοποιήσεων, η αναδιάρθρωση του ενεργειακού τομέα, η επένδυση στην παιδεία, στην έρευνα και στην καινοτομία, η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, η ενδυνάμωση της επιχειρηματικότητας, με στόχο την δημιουργία σταθερού επενδυτικού περιβάλλοντος, την καλλιέργεια κοινωνικής συνοχής και την δημιουργία παραγωγικού και αποτελεσματικού Δημόσιου Τομέα.
