Το γλυκό δεν είναι απλά μια γαστρονομική αμαρτία, προορισμένη να κολάσει και ακολούθως να τροφοδοτήσει τον μηχανισμό των...τύψεων οι οποίες, όταν κάνουμε λόγο για ζάχαρη και σοκολάτα, έρχονται πάντα κατόπιν εορτής και διαρκούν μέχρι την επόμενη πτώση στην γειτονιά του παραδείσου της γεύσης από τον οποίο δεν δραπέτευσε ποτέ κανείς.
Το γλυκό είναι υπονόμευση της ρουτίνας καθώς αφορά τον ουρανίσκο, εκ των ασφαλέστερων ντίλερ της διάθεσης.
Για αυτό το λόγο και πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι που κάνουν με τα χέρια τους γλυκά, είναι κάτι σαν ψυχαναλυτές, ή αν το θέλετε αλλιώς, σαν αρχιτέκτονες της απόλαυσης. Είναι καλλιτέχνες, με τη διαφορά ότι στην περίπτωσή τους, το χρώμα είναι καμωμένο από βρώσιμα υλικά και τα πινέλα βουτάνε στην έμπνευση της στιγμής για να δημιουργήσουν πίνακες που αν και κόβονται με το μαχαίρι, κάθε άλλο παρά ...καταστρέφονται.
Βεβαίως όταν αυτό γίνεται επάγγελμα χάνει, όπως όλα, ένα μεγάλο μέρος από τη μαγεία του. Όταν όμως γίνεται blog, άρα μοίρασμα, η τέχνη των απλών υλικών μεγιστοποιεί τα... ωραία της και εισβάλλει ανεπιτήδευτα στη γειτονιά της χαράς και της δημιουργίας μιας μικρής λαχταριστής στιγμής, σε μια καθημερινότητα που αλλάζει συνεχώς τη ζάχαρη με το αλάτι.
Για αυτό κυρίως το λόγο, η Αφροδίτη Διονυσοπούλου κέντρισε το ενδιαφέρον μου σε έναν τόπο που κάθε άλλο παρά προσφέρεται για ...γλυκές ιστορίες: αυτόν του διαδικτύου, στον οποίο η ίδια επιμένει να προτείνει συνταγές που έρχονται από τον ανεκτίμητο τόπο της μνήμης και τον πάντα εμπνευσμένο τόπο της φαντασίας.
Αυτή η ωραία Πατρινιά, που μεγάλωσε στον Ριγανόκαμπο και κάποια στιγμή έμπλεξε με τον ουδόλως ...ζαχαρούχο κόσμο της κεφαλαιαγοράς, τραβάει συνταγές από το σεντούκι της γιαγιάς και της μαμάς και αντιμετωπίζει την ζαχαροπλαστική σαν παιδότοπο ανοίγοντας με τα παιδιά της "μαγικά κουτιά" με όπλα κουτάλες, σπάτουλες και σουρωτήρια. Έπειτα μοιράζεται την εμπειρία με τους αναγνώστες του blog της www.glykesistories.blogspot.com" και καταφέρνει να ...ανοίγει την όρεξη ακόμη και στον Στέλιο Παρλιάρο, ο οποίος συμπεριέλαβε στο επετειακό περιοδικό "Γλυκές Αλχημείες" το αυθεντικό εκμέκ της το οποίο φιγουράρει πλέον στην "ελίτ" των γλυκών!
Επειδή σε αυτό τον τόπο οι ερασιτέχνες γράφουν ...ιστορία, ακριβώς επειδή έχουν ακόμη το προνόμιο του ερασιτέχνη, την όρεξη και την ορμή του, είπα σήμερα να σας συστήσω την Αφροδίτη και τις γλυκές της ιστορίες.
Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε την Πατρινή food blogger που διατηρεί δικό της κοτέτσι και λαχανόκηπο και συνηθίζει να τρέχει άπαξ ημερησίως στη ...γέφυρα.
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ "ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΡΙΓΑΝΟΚΑΜΠΟΥ"
"Γεννήθηκα στην Πάτρα, το καλοκαίρι του 1976. Τα παιδικά χρόνια της ζωής μου τα έζησα σχεδόν στους πρόποδες του Παναχαϊκού. Στον Ριγανόκαμπο ή στην «Κοιλάδα του Ριγανοκάμπου» , όπως την έλεγε ένας καλός φίλος!
Παιχνίδι στην γειτονιά και μαγικά δεντρόσπιτα στις μεγάλες βερικοκιές στο χωράφι του παππού!
Τελειώνοντας το λύκειο, δούλεψα αρκετά χρόνια σε χρηματιστηριακές εταιρείες, αρχικά ως γραμματειακή υποστήριξη και αργότερα με εξετάσεις ως πιστοποιημένο στέλεχος από την Επιτροπή Κεφαλαιοαγοράς.
Σήμερα είμαι μητέρα 2 παιδιών, παίζω τένις μια φορά την εβδομάδα, τρέχω στην γέφυρα σχεδόν κάθε μέρα και το μόνο σίγουρο είναι πως η ζωή μου είναι πιο διαφορετική από ποτέ!"
ΟΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ
"Από τότε που έχω τις πρώτες παιδικές μνήμες , στο μυαλό μου έρχονται μυρωδιές από την κουζίνα της μαμάς, μα ακόμα και σήμερα η γεύση στον ουρανίσκο από την μοναδική Πάστα Φλώρα της γιαγιά Αρετής.
Μεγαλώνοντας ξεκίνησα να «εισβάλω» στην κουζίνα της μαμάς , που ευτυχώς πάντα μου άφηνε τα περιθώρια αυτοσχεδιασμού αλλά και λάθους.
Ουσιαστικά από τότε που παντρεύτηκα , η μαγειρική/ζαχαροπλαστική έγινε μεγάλη διασκέδαση.
Ο ερχομός δε των παιδιών την έκανε ακόμα πιο απολαυστική!
Όπως για όλες τις εργαζόμενες μητέρες, έτσι και για εμένα ο χρόνος που περνούσα μαζί τους ήταν περιορισμένος.
Για εμάς η κουζίνα ήταν ο «παιδότοπος» μας!
Το μεσαίο συρτάρι με τις κουτάλες, τις σπάτουλες και τα σουρωτήρια ήταν για πολλά χρόνια το αγαπημένο τους «μαγικό κουτί!»
ΤΟ FOOD BLOG KAI H ΑΔΕΙΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ
"Όταν το 2009 γεννήθηκε η κόρη μου, έκανα χρήση της 6μηνης άδειας μητρότητας. Γράφοντας για πολλά χρόνια συνταγές σε διάφορα site μαγειρικής , αποφάσισα να εκμεταλλευτώ τις ώρες ύπνου της μικρής μου και να δημιουργήσω ένα ηλεκτρονικό αρχείο όπου θα μπορούσα να έχω όλες τις συνταγές μου συγκεντρωμένες.
Έτσι δημιουργήθηκε το www.glykesistories.blogspot.com"
ΕΙΣΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΣΤΟ GLYKESISTORIES
"Όπως έγραψε και η κα Ζωίδου στο www.all4blogs.gr σε άρθρο με τίτλο Top 5 “Must Follow Foodblogs” (μια δημόσια κριτική του blog μου που με έκανε πραγματικά πολύ χαρούμενη) στο blog μου υπάρχει μεγάλη ποικιλία συνταγών.
Θεωρώ ότι αφήνει μια αίσθηση παράδοσης με συνταγές εύκολες, απλές για το καθημερινό ή εορταστικό τραπέζι.
Μαρμελάδες , λικέρ αλλά και γλυκά κουταλιού!
Ζύμες για σπιτικό ψωμί, πίτσα & μουστοκούλουρα!
Συνταγές για τούρτες γενεθλίων αλλά και τα «tips» για το τέλειο παιδικό πάρτι!
Ακόμα όμως και συνταγές, με περίεργα υλικά , μαγειρεμένες έτσι ώστε να εντυπωσιαστεί και ο πιο gourmet τύπος!"
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΕΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ
"Διαβάζοντας βιβλία μαγειρικής / ζαχαροπλαστικής ελληνικά αλλά και ξενόγλωσσα, μαθαίνεις να «παντρεύεις» τα υλικά και να ταιριάζεις τις γεύσεις.
Μετά σίγουρα χρειάζεται κέφι, αγάπη για αυτό που κάνεις και απεριόριστος χρόνος για πειραματισμούς!!!
Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΛΙΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΣΤΙΣ ...ΚΟΛΛΗΤΕΣ
"Μια ανακοίνωση στο site του κ.Παρλιάρου, ζητούσε από τους αναγνώστες να στείλουν παραδοσιακές συνταγές, Μετά από επιλογή θα δημοσιεύονταν μόνο 15 συνταγές στο επόμενο επετειακό τεύχος. (1 χρόνος κυκλοφορίας για το περιοδικό Γλυκές Αλχημείες)
Την επόμενη στιγμή ήμουν στην σελίδα του blog και αναζητούσα την «σωστή» συνταγή!
Βλέποντας την συνταγή για το «παραδοσιακό εκμέκ» (μια από τις συνταγές της γιαγιάς μου – που έχω την τύχη να την έχω και χειρόγραφη) είπα : Αυτή είναι!!! Μερικά λεπτά μετά το e-mail ήταν πια στα εξερχόμενα.
Ύστερα από 2 εβδομάδες ήρθε η απάντηση , όπου δεχόμουν συγχαρητήρια για την συνταγή μου και μου ανακοίνωναν ότι η συνταγή επιλέχτηκε ανάμεσα σε πάνω από 300 e-mails να εκτελεστεί από τον ίδιο τον κ. Παρλιάρο και φυσικά να δημοσιευτεί το επετειακό τεύχος! Θυμάμαι για αρκετή ώρα έμεινα κοιτώντας τον υπολογιστή , διαβάζοντας ξανά και ξανά το e-mail.
Μετά ξεκίνησα τα τηλέφωνα τις κολλητές μου Βίκυ , Έλενα, Κατερίνα, Όλγα … γιατί οι χαρές της ζωής μας γίνονται ακόμα πιο μεγάλες όταν τις μοιραζόμαστε!"
ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
"Μπορεί να μην ανεβάζω συνταγή καθημερινά, αλλά θα απαντήσω στα e-mail , θα βελτιώσω ίσως κάποια εφαρμογή ή θα ανεβάσω ένα άρθρο.
Το blog είναι σίγουρα τρόπος έκφρασης αλλά και σημείο συνάντησης-επαφής με νέους αλλά και παλιούς αναγνώστες.
Ανθρώπους που θα στείλουν ένα μήνυμα για να με ευχαριστήσουν για μια συνταγή που δοκίμασαν και τους άρεσε πολύ ή για να εκφράσουν κάποια απορία".
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ BLOGGER;
"Δυσκολίες προσωπικά δεν έχω συναντήσει πέρα από τον χρόνο που πρέπει να διαθέσω , αν και αυτό το κάνω με πολύ μεγάλη χαρά έστω κι’ αν χρειαστεί να μειώσω τις ώρες του ύπνου μου".
ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ: ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΑΠΟ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ
"Βάση των στατιστικών τα καθημερινά «χτυπήματα» του blog ξεπερνούν τους 400 αναγνώστες , από Ελλάδα , Αμερική , Κύπρο , σχεδόν όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες αλλά ακόμα και από το νότιο μέρος της Κίνας! (Σιγκαπούρη)"
Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΠΙΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ
"Αγαπημένη συνταγή των αναγνωστών του blog παραμένει εδώ και αρκετό καιρό η «Πορτοκαλόπιτα με σιμιγδάλι» μια συνταγή που προέκυψε από τους πειραματισμούς που ανέφερα πιο πάνω!"
ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ
"Μαγειρεύω για τους αγαπημένους μου συνέχεια! Αλλά δεν είναι μόνο το φαγητό , είναι η παρέα , οι ατελείωτες συζητήσεις , τα γέλια , το αγαπημένο μας κρασί στο τραπέζι!
Το φαγητό και το γλυκό που θα ετοιμάσω για ένα τέτοιο βράδυ ή Κυριακάτικο μεσημέρι ή ένα παιδικό πάρτι , και θα αρέσει πολύ σε όλους , έρχεται απλά σαν επιβράβευση στον εαυτό μου , για το πόσο καλά πέρασα μαζί τους!"
Η ΕΠΟΧΗ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΓΛΥΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ;
"Γιώτα μου , σίγουρα η εποχή προσφέρεται για … Γλυκές Ιστορίες! Για ιστορίες που γεμίζουν την καρδία μας με χαρά & δημιουργικότητα.
Για ιστορίες με γλυκιά ή κάποιες φορές αλμυρή γεύση που όμως δίνουν στην ζωή μας νόημα…
Για ιστορίες που μόνο η αγάπη για αυτό κάνουμε και οι φωτεινοί άνθρωποι δίπλα μας , μπορούν να μας «μιλήσουν»!"
Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ;
"Ο επόμενος στόχος, σίγουρα θα έχει μαγειρέματα , θα έχει μάθηση , θα έχει παιδιά, θα έχει παιχνίδι!"
Γ. Κοντογεωργοπούλου