Μια φαντασμαγορική Αλίκη, αμερικάνικες κωμωδίες, δημοσιογραφικά δράματα κι ένα γαλλικό policier φτιάχνουν μια ακόμα πλούσια εβδομάδα για τους λάτρεις της σκοτεινής αίθουσας.
Ξεχωρίζουν η λαμπερή και λουσάτη «Αλίκη», το Nice Guys και η «Αλήθεια» με την ξεχωριστή Kέιτ Μπλάνσετ.
Η Αλίκη μέσα από τον Καθρέφτη 3D περιπέτεια, ΗΠΑ / 2016
Αlice Through the Looking Glass
Σκηνοθεσία: Τζέημς Μπομπίν
Παίζουν: Τζοννυ Ντεπ, Μια Γουασικόφσκα, Αν Χάθαγουέη, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Σάσα Μπαρόν Κοέν.
Τι Συμβαίνει:
Μετά τη μεγάλη επιτυχία του Tιμ Μπάρτον με την πρώτη “Αλίκη”, η Ντίσνεϋ έρχεται να τρυγήσει μια δεύτερη φουρνιά εισιτήρια μιας και το προϊόν είναι πια γνωστό. Η Αλίκη επιστρέφει λοιπόν με νέες περιπέτειες εμπνευσμένες ελεύθερα από το δεύτερο βιβλίο του Λιούις Κάρολ.
Αυτή τη φορά η Αλίκη Κίνγκσλι (Μία Γουασικόφσκα) έχει περάσει τρία χρόνια ταξιδεύοντας ως καπετάνισσα του ίδιου της του πλοίου. Όταν όμως επιστρέφει στο Λονδίνο, ανακαλύπτει ότι πολλά έχουν αλλάξει κατά την απουσία της, όπως ότι το πλοίο δεν της ανήκει πλέον μια και η μητέρα της παραχώρησε τις μετοχές της.
Η ονειροπόλα κι αντικομφορμίστρια Αλίκη, με τη βοήθεια του Αβεσσαλώμ που από μπλε κάμπια έχει γίνει μπλε πεταλούδα θα προσπαθήσει να γυρίσει πίσω το χρόνο για να ανατρέψει πολλά απ’ όσα έχουν πάει στραβά.
Ο Αβεσσαλώμ την οδηγεί σε έναν μαγικό καθρέφτη μέσα από τον οποίο μεταφέρεται πίσω στο βασίλειο της Κατωχώρας. Εκεί ξανασυναντιέται με τους παλιούς της φίλους, και τον Τρελοκαπελά (Τζοννυ Ντεπ) που δυστυχώς δεν είναι πια ο εαυτός του καθώς έχει πέσει σε κατάθλιψη. Η Μιράνα (Αν Χάθαγουεη), η Λευκή Βασίλισσα, θα στείλει την Αλίκη να βρει τον ίδιο τον Χρόνο (Σάσα Μπαρόν Κοέν), ένα παράξενο πλάσμα που είναι μισό άνθρωπος και μισό ρολόι, που είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει καλά τον Τρελοκαπελά, καθώς είναι ο μόνος που κατέχει τη Χρονόσφαιρα και μπορεί να γυρίσει το χρόνο πίσω.
Αυτό το λουστραρισμένο σήκουελ, είναι εξίσου φαντασμαγορικό και αλληγορικό με την πρώτη ταινία και απόλυτα ταυτισμένο με την άψογα λεπτεπίλεπτη αισθητική του Μπάρτον που εδώ κρατά το ρόλο του παραγωγού. Είναι εκπληκτικές οι μεγαλοπρεπείς τρισδιάστατες εικόνες που ξετυλίγονται, προπαντός μέσα στην αίθουσα του Μεγάλου Ρολογιού όπου φυλάσσεται η λαμπερή χρονόσφαιρα. Το ίδιο
συμβαίνει με τα υπόλοιπα σκηνικά και τα κοστούμια όπου η τρισοσκαρική ενδυματολόγος Κολίν Άτγουντ δίνει τα ρέστα της. Τα εφφέ, όπως το σταμάτημα του χρόνου όπου όλα σκουριάζουν και μένουν ακίνητα, είναι μαγικά, υπεράνω φαντασίας και άψογα εκτελεσμένα. Το ίδιο και το επιτελείο των ηθοποιών με επικεφαλής τον Τζοννυ Ντεπ που αυτή τη φορά μένει λίγο πίσω παίζοντας πιο απλά σε ανησυχητικό παρεξηγήσιμο βαθμό μπορεί να πει κανείς. Μικρή έκπληξη και ο Σάσα Μπαρον Κοέν στο απαιτητικό ρόλο του Χρόνου μαρκριά από τη μέγγενη του Σκορτσέζε («Hugo»)…
Ας μη λέμε πολλά. Πρόκειται για μια βεριτάμπλ περιπέτεια Ντίσνεϋ που έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να εξάψουν και τη πιο τολμηρή φαντασία. Η τρισδιάστατη Αλίκη και είναι μια εγγυημένη οικογενειακή διασκέδαση. Η φιλοσοφική της αλληγορία είναι μάλλον περιττή δουλειά για κριτικούς και λοιπούς σινεφιλ…