Ήταν ένα πρόσωπο που συγκλόνισε τον πλανήτη, όταν στις 22 Μαρτίου 2016 οι Βρυξέλλες δέχονται λίγους μήνες μετά το Παρίσι το χτύπημα των τζιχαντιστών στο αεροδρόμιο Ζαβεντέμ. Ο λόγος για την Νίντι Τσαπχεκάρ, αεροσυνοδό των ινδικών αερογραμμών που τραυματίστηκε στο αεροδρόμιο, ένα χρόνο μετά έγινε δεκτή από τους Βέλγους μονάρχες, τον Φίλιππο και τη Ματθίλδη.
Με το πρόσωπό της καλυμμένο από αίμα, την κίτρινη στολή της σκισμένη και το σώμα της γεμάτο στάχτες, η Νίντι Τσαπχεκάρ, η εικόνα της φιγουράριζε στα πρωτοσέλιδα όλου του πλανήτη, έγινε το πρόσωπο-σύμβολο των τρομοκρατικών επιθέσεων που συγκλόνισαν το Βέλγιο, στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών και το μετρό της βελγικής πρωτεύουσας πριν από έναν χρόνο, όταν σκοτώθηκαν 32 άνθρωποι και περισσότεροι από 320 τραυματίστηκαν.
Το βασιλικό ζεύγος είχε ήδη επισκεφθεί την αεροσυνοδό τον Απρίλιο του 2016 όταν νοσηλευόταν στο νοσοκομείο του Σαρλερουά (νοτιοανατολικά) σε τεχνητό κώμα, επισήμανε το Παλάτι σε ένα δελτίο τύπου.
«Έναν χρόνο μετά τις επιθέσεις, βρίσκεται και πάλι στο Βέλγιο και έγινε δεκτή από τους μονάρχες με την ευκαιρία αυτή» σύμφωνα με το δελτίο Τύπου.
Η Τσαπχεκάρ, που φόραγε ένα παραδοσιακό σάρι, έφθασε στο Παλάτι των Βρυξελλών συνοδευόμενη από τον σύζυγό της. Η συνάντηση έγινε μακριά από τις κάμερες, διευκρίνισε το πρακτορείο ειδήσεων Belga.
Ηλικίας 43 ετών σήμερα, η αεροσυνοδός της Jet Airways είχε τραυματιστεί σε μία από τις εκρήξεις που σημειώθηκαν στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου, όπου βρισκόταν καθώς ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί με τους συναδέλφους τους σε μια πτήση προς τις ΗΠΑ.
Υπέστη σοβαρά εγκαύματα και νοσηλεύτηκε στο Βέλγιο προτού επιστρέψει στην Ινδία. Για 22 ημέρες βρισκόταν σε τεχνητό κώμα, ενώ υποβλήθηκε σε «περισσότερες από 8 επεμβάσεις», σύμφωνα με το βελγικό πρακτορείο ειδήσεων.
Η φωτογραφία με την αεροσυνοδό, μητέρα δύο παιδιών, να κάθεται σε ένα κάθισμα στο αεροδρόμιο, αναπαρήχθη χιλιάδες φορές. Σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο CNN τον Αύγουστο, η ίδια εξήγησε ότι χάρη σε αυτό το στιγμιότυπο «που βρισκόταν παντού», ο σύζυγός της έμαθε ότι είχε επιζήσει.
Είχε περιγράψει ότι ένιωσε σοκ την πρώτη φορά που είδε αυτήν τη φωτογραφία και διερωτήθηκε εάν αυτό «το πρόσωπο με την αγωνία αποτυπωμένη» ήταν στ' αλήθεια το δικό της.