Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Σε μια εποχή που το καρναβάλι της Πάτρας βάλλεται από την επιδημία της... παρωπίδας απέναντι στα πολλά προβλήματα ύφους που ανακύπτουν και αφορούν την πορεία του στο χρόνο και το χαρακτήρα με τον οποίο αυτό πορεύεται ανάμεσα σε άλλα συνεχώς επιτιθέμενα, ανά τη Ελλάδα, καρναβάλια, και με δεδομένη την καταφανή αδυναμία του Δήμου να ανταποκριθεί στον επιτελικό του ρόλο, έχει μεγάλη σημασία, να σηκώσουμε για λίγο την αυλαία που έπεσε την Κυριακή και να φωτίσουμε αυτούς που κοιτάζουν προς το μέλλον, ανανεώνοντας τα κύτταρα της επιδερμίδας του μεγαλύτερου θεσμού της πόλης.
Αποτελεί πλέον κοινή εκτίμηση ότι το καρναβάλι της Πάτρας το σώζουν τα τελευταία χρόνια αυτοί που το δημιούργησαν, δηλαδή οι παρέες. Το ίδιο προφανές είναι και ότι από αυτή τη δεξαμενή θα αντληθεί το νέο, το καινοτόμο, το δροσερό, αυτό που θα τραβήξει την αποκριά της Πάτρας από το βάλτο της οικονομίας και την ...ανεμελιά της δημοτικής «ομπρέλας» που μπάζει συνεχώς νερά και θα το πάει ένα βήμα παραπέρα, αλλάζοντας την τακτική των πληρωμάτων του όχλου, επιμηκύνοντας την περίοδο της δημιουργίας, εισάγοντας νέες παραμέτρους έκφρασης και διαφημίζοντας την πόλη, γκρεμίζοντας το τείχος της εσωστρέφειας και της ανακύκλωσης του γερασμένου της εαυτού.
Αυτός είναι ο λόγος που ανεπιφύλακτα επέλεξα να παρουσιάσω σήμερα το πλήρωμα 94, ως πλήρωμα- πρότυπο για τη μεταφορά του Κρυμμένου Θησαυρού σε έναν άλλο «τόπο», που ξεφεύγει από το χοροπηδητό ενός Σαββατοκύριακου και δεν διστάζει να φτιάξει βαλίτσες για να συστήσει την Πάτρα σε όσους ζουν και διασκεδάζουν εκτός των συνόρων της.
Το πλήρωμα που φέτος βρήκε τον Κρυμμένο θησαυρό για 5η φορά στην ιστορία του (το μόνο που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο), είναι 30 ετών και αν κάνουμε έναν παραλληλισμό με την ανθρώπινη ηλικιακή κλίμακα, θα διαπιστώσουμε ότι βρίσκεται στην πιο παραγωγική του ηλικία. Άν αναλογιστεί κανείς ότι ο Άλκης Στέας έδωσε στο «94» εύφημο μνεία, ως το πλήρωμα με τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας (13,5 ετών!), θα διαπιστώσει, ότι πρόκειται για μια παρέα που μεγαλώνει μαζί και αδιάσπαστη με άξονα το καρναβάλι, έχοντας χτίσει όλα αυτά τα χρόνια στέρεες σχέσεις ζωής που δεν σταματούν το βράδυ των βραβείων.
Τα μέλη του βρίσκονται και δημιουργούν, όλη τη διάρκεια του χρόνου. Δεν φοράνε μια στολή: τη φτιάχνουν. Δεν τραγουδούν ένα τραγούδι: το γράφουν. Δεν περιμένουν τους επισκέπτες του τελευταίου τριημέρου για να συστηθούν: ταξιδεύουν.
Και παράλληλα μεγαλώνουν μαζί. Οι παρέες γίνονται οικογένειες. Οι τότε 15άρηδες είναι 45 και κρατούν από το χέρι τα δικά τους παιδιά, κατεβάζοντας ξανά τον μέσο ηλικιακό όρο, κάνοντας τον Άλκη Στέα να χαμογελάει με νόημα από κάποια πλευρά του ουρανού για το πλήρωμα που πήρε τον αριθμό του από τον αριθμό των συμμετεχόντων Πατρινών στο πρώτο παιχνίδι του Κρυμμένου θησαυρού.
Φέτος σβήνοντας τα 30 του κεριά, το "94", πήρε μια απο τις καλύτερές του πόζες, μαγεύοντας τους Πατρινούς και τους επισκέπτες τους, με μια απο τις πλέον καλαίσθητες, "έξυπνες" και νοσταλγικές στολές (κατά τη γνώμη μου ήταν η καλύτερη φετινή παρουσία μαζί με το zodiac), μεταφέροντας στους δρόμους της Πάτρας την ράθυμη και πομπώδη διάθεση των παραθεριστών της βικτωριανής εποχής.
Το ύφος, η ποιότητα της στολής, η οποία ήταν ζωγραφισμένη στο χέρι, οι κατασκευές, τα ταμπλό, ακόμη και οι λεπτομέρειες στο παπούτσι, έδειξαν ότι το καρναβάλι της πόλης μπορεί να είναι τέχνη και όχι ένα ατελές ξεφάντωμα εν είδει αυτοσκοπού.
«Φέτος το Πλήρωμα 94 συμμετείχε στο Πατρινό Καρναβάλι και στον Κρυμμένο Θησαυρό για 30στή συνεχή χρονιά. Θέλαμε να τη γιορτάσουμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο αυτή την επέτειο. Γι' αυτό και από τον Ιούνιο του 2016 δημιουργήσαμε έναν διευρυμένο πυρήνα 21 μελών, που ανέλαβε ως αποστολή την διεκπεραίωση αυτού του έργου» μου λέει ο εκ των υπευθύνων του πληρώματος (μαζί με τον Φώτη Λουριδά), Πέτρος Ψωμάς. «Η στολή που εμφανίσαμε στις παρελάσεις ήταν η κορύφωση του καρναβαλικού σκέλους του εορτασμού μας. Περιλάμβανε κι άλλα αυτός ο εορτασμός, όπως τη δημιουργία ενός λογοτύπου για τα 30 χρόνια δια χειρός Dranis, την ηχογράφηση δύο νέων δικών μας τραγουδιών, ένα αποκριάτικο πάρτι στην Αθήνα, τη φιλοξενία καρναβαλικών μας φίλων από το εξωτερικό (από Ιταλία και Σερβία), την εμπειρία Πάρτι-Τουρ το βράδυ του τελευταίου Σαββάτου (ένα πάρτι εν κινήσει μέσα σε ένα λεωφορείο) κ.α.
Για τη στολή αρχίσαμε να συζητάμε τον Σεπτέμβριο, αφού πρώτα πραγματοποιήσαμε δύο "Καρναβαλοτάξιδα" σε Βελιγράδι (Σερβίας) και Κότορ (Μαυροβουνίου) που αποδείχτηκαν εκπαιδευτικά και ενημερωτικά. Το Φθινόπωρό μας ήταν άκρως δημιουργικό: ιδέες, συζητήσεις, ψάξιμο, φιγουρίνια, πρόβες, προτάσεις, ψηφοφορίες. Ώσπου καταλήξαμε στην τελική ιδέα για το Πατρινό Καρναβάλι 2017. Η επόμενη φάση απαιτούσε πολλή προσωπική εργασία, συντονισμό, αξιοποίηση ταλέντων, οργάνωση, κόπο. δημιουργία. Επί τρεις μήνες βάφαμε τις στολές, κατασκευάζαμε τα καπέλα και τα αξεσουάρ και ετοιμάζαμε τη συνολική μας παρουσία στις δύο παρελάσεις. Κρατάμε τη συγκίνηση μας για το τελικό αποτέλεσμα, την ανταπόκριση του κόσμου στις παρελάσεις και την ικανοποίηση πως διεκπεραιώσαμε ένα δύσκολο project με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» καταλήγει εμφανώς ενθουσιασμένος ο Πέτρος Ψωμάς, ο οποίος μέσα σε λίγες λέξεις, περιέγραψε την νοοτροπία του πληρώματος και την πολυσχιδή του δράση που ξεφεύγει από τα όρια της καρναβαλικής διεκπαιρέωσης και γίνεται πολιτισμός.
Το 94 με διακριτικό τίτλο, "Ειν' ωραίοι", είναι η μόνη ομάδα που έχει βρει τον Κρυμμένο Θησαυρό πέντε φορές: 2005, 2006, 2008, 2010 και φέτος.
Και όπως ίσως καταλάβατε, αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Αυτό το πλήρωμα, δείχνει προς το μέλλον του θεσμού. Σαφέστατα δεν είναι το μόνο. Και αυτό είναι κάτι πολύ παρήγορο για αυτή την πόλη και το καρναβάλι της.
Γιατί όπου κάποιος κοιμάται (εν προκειμένω ο δήμος) κάποιοι ξαγρυπνούν. Είναι οι παρέες που θα σώσουν πάλι την παρτίδα.