Συμπληρώθηκαν φέτος τριάντα χρόνια από την λήξη της τελευταίας Δημοτικής Θητείας και πάνω από έξη χρόνια από την εκδημία του πρώην Δημάρχου Πατρέων Θεόδωρου Κ. Άννινου.
Ο Θεόδωρος Άννινος πρωτοέγινε Δήμαρχος το 1964, είναι ο πρώτος Δήμαρχος που τον έπαυσε η Χούντα των Συνταγματαρχών, και επανεκλέχθηκε σε τρεις συνεχόμενες θητείες, το 1975, το 1978 και το 1982.
Υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους Δημάρχους της Πόλης μας. Οπωσδήποτε δε, ο πιο αποδεκτός, ο πιο λαοπρόβλητος ηγέτης μιας μαχόμενης Αυτοδιοίκησης, που η παρουσία του, διαμόρφωσε το σύνολο των διεκδικήσεων της πόλης, από το 1964 μέχρι σήμερα. Που καθόρισε τα χαρακτηριστικά της Αυτοδιοίκησης, μιας Αυτοδιοίκησης, που θα ήταν σύμμαχος και συνοδοιπόρος του λαού και των αγώνων του.
Σήμερα, που ακόμα η πόλη μας, τριάντα χρόνια μετά την δική του παρουσία, διεκδικεί τους ίδιους ανεκπλήρωτους στόχους, σήμερα που η Τ.Α. ασφυκτιά στην θεσμική της ανυπαρξία και στον οικονομικό στραγγαλισμό και την εξάρτηση, είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε, την τεράστια συμβολή του, σε κάθε προσπάθεια χειραφέτησης και λαϊκού προσανατολισμού.
Φυσικά, όλες οι γενιές της Πάτρας, τον θυμούνται να πρωτοστατεί σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων, να στηρίζει τους αντιιμπεριαλιστικούς και εργατικούς αγώνες, να συγκρούεται με την εξουσία, να διαπιστώνει σταδιακά ότι το πολιτικό σύστημα τον απορρίπτει. Γιατί η προσωπικότητα του, οι απόψεις του, η πρακτική του δεν χώραγαν στα καινούρια πλαίσια του διαχειριστικού, τεχνοκρατικού, αναποτελεσματικού και εν τέλει αντιλαϊκού ρόλου που άρχισε να επιφυλάσσει το σύστημα στους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης.
Προσιτός όσο και αγέρωχος, ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο, αδιάλλακτος όταν το δίκιο του ήταν προφανές, μπόρεσε επανειλημμένα να εκφράσει στο πρόσωπο του, την μαχητική ενότητα του λαού της Πάτρας .
Δεν είναι τυχαίο, ότι παρόλο που στην εποχή του, οι Δήμαρχοι είχαν την απόλυτη ευθύνη επιλογής των δημοτικών υπαλλήλων, δεν διατυπώθηκε ποτέ ούτε καν υπόνοια εναντίον του, για μεροληψία ή ρουσφετολογική πολιτική. Γιατί ποτέ δεν ξεχώρισε άνθρωπο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, γιατί το αίσθημα δικαίου και η ευαισθησία του στην ανθρώπινη ανάγκη, καθόριζαν την στάση του.
Ευγενής και προσηνής, διανοούμενος με αιχμηρότατη πένα, όσο αιχμηρός ήταν ο προφορικός του πολιτικός λόγος, με πολιτική οξυδέρκεια και ταχύτητα πνεύματος, που τον κατατάσσουν στις κορυφαίες θέσεις των πολιτικών προσωπικοτήτων της πόλης αλλά και της χώρας.
‘Έχουμε την βεβαιότητα, ότι όχι μόνο όσοι θητεύσαμε κοντά του σαν συνεργάτες του στα δημοτικά αλλά και τα ευρύτερα πολιτικά δρώμενα της δεκαετίας του 70 και του 80, αλλά όλες οι δημοτικές παρατάξεις και τα πρόσωπα, κερδίσαμε από την παρουσία του. Μας δίδαξε με την ευφυΐα του, με τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα του, με την ακεραιότητα και την εντιμότητα του, με την αρχοντιά και την ανιδιοτέλεια του.
Κάθε συμπολίτης μας που είχε δικαίωμα ψήφου εκείνη την περίοδο ψήφισε Άννινο τουλάχιστον μία φορά, για αυτό αισθάνεται να του λείπει η στεντόρεια φωνή του, στις σημερινές συνθήκες της αντιλαϊκής λαίλαπας, αλλά επίσης, κάθε δημότης της Πάτρας αισθάνεται περήφανος που υπήρξε συνδημότης του Θεόδωρου Κ. Άννινου.
Κύριε Δήμαρχε, κυρία Πρόεδρε, κύριοι της Επιτροπής Ονοματοθεσίας,
Ο αείμνηστος Θεόδωρος Άννινος, υπήρξε ο πρωτεργάτης της απόδοσης του Παραλιακού Μετώπου στον Δήμο Πατρέων. Μάλιστα, ήταν αυτός που εντονότατα διαφώνησε με την χωροθέτηση του Νέου Λιμανιού, στην σημερινή του θέση στην Ακτή Δυμαίων. Αν είχε τότε εισακουστεί δεν θα είχαμε όλες τις μετέπειτα εμπλοκές. Στην θέση του σημερινού νέου λιμανιού και σε όλο το μήκος της Ακτής Δυμαίων, ο ίδιος είχε σχεδιάσει και πρότεινε την κατασκευή ενός τεράστιου Πάρκου, με υποδομές Αθλητισμού, Πολιτισμού και αναψυχής. Αναζητήστε στα αρχεία του Δήμου την ιδιόχειρη μακέτα του Άννινου. Ισοδυναμεί ίσως με τον καλύτερο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό.
Για αυτούς τους πολύ σοβαρούς λόγους, θεωρώ επιβεβλημένη την ονομασία του Νότιου Πάρκου, σε «ΠΑΡΚΟ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΝΝΙΝΟΥ, ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ 1964-1986»
Θα αποτελέσει η ονομασία αυτή, την εκπλήρωση της οφειλόμενης τιμής, σε έναν σπουδαίο συμπολίτη μας, σε μια πολιτική προσωπικότητα που σημάδεψε την εποχή του.
